WYSTAWY
WYSTAWY INDYWIDUALNE
1978, Linie rytmiczne. Wacław Szpakowski 1883–1973, Muzeum Sztuki w Łodzi. Pierwsza wystawa rysunków Szpakowskiego. Odbyła się dzięki staraniom córki Anny. Jej kuratorem oraz redaktorem towarzyszącego wystawie katalogu był Janusz Zagrodzki, który przedstawił Szpakowskiego jako pioniera polskiej awangardy artystycznej, prekursora abstrakcji geometrycznej, minimal-artu i op-artu.
1979, Muzeum Architektury we Wrocławiu
Wacław Szpakowski (1883–1973). Nieskończoność linii. Wystawa monograficzna przygotowana przez Janusza Zagrodzkiego, wraz z katalogiem w pięciu językach (niderlandzkim, niemieckim, polskim, angielskim i francuskim). Odbyły się jej prezentacje w Belgii, Niemczech i Polsce:
1992, Galeria Atelier 340 w Brukseli
1993, Wilhelm Hack Museum, Ludwigshafen, Niemcy
1993, Muzeum Narodowe w Warszawie
1994, Bałtycka Galeria Sztuki w Ustce
1994, Galeria Awangarda BWA we Wrocławiu
1997, Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu
1997, Galeria Willa, Łódź
1998, Galeria Stara BWA w Lublinie
1997, Spotkanie poświęcone twórczości Wacława Szpakowskiego, zorganizowane w Domu Polskim w Ottawie przez Stowarzyszenie Inżynierów Polskich
2015, Wacław Szpakowski (1883–1973), Galerie Berinson, Berlin, Niemcy
2016, Wacław Szpakowski (1883–1973). Linie rytmiczne, Muzeum Miejskie, Wrocław. Wystawa była fragmentem działań Wrocławia jako Europejskiej Stolicy Kultury w roku 2016. Kuratorem retrospektywnej wystawy i redaktorką wydanej w tym czasie monografii z esejami sześciu autorów była Elżbieta Łubowicz.
2016, Linie rytmiczne, Galeria Łącznik / Uniwersytet Wrocławski, Wrocław
2017, Wacław Szpakowski (1883–1973). Linie rytmiczne, Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy.
2018, Wacław Szpakowski (1883–1973). Linie rytmiczne, Platan Galeria / Instytut Polski oraz Hybridart Space, Budapeszt, Wegry. Wystawa zorganizowana w dwóch miejscach. W Galerii Platan przy Instytucie Polskim pokazane zostały prace oryginalne, notatniki i fotografie oraz film J. Robakowskiego z 1992. W Hybridart Space linia rytmiczna z rysunku D4 (1925 rok) wypełniła całe wnętrze galerii. Elementem całości była instalacja akustyczno-wizualna duetu ElectroMoon polegająca na domknięciu kompozycji za pomocą aktywowania jej fragmentu dźwiękiem.
2021–2022, 935 ruchów w nieskończonej linii Wacława Szpakowskiego, Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk. Wystawa zapraszająca do zabawy z Liniami Rytmicznymi Szpakowskiego, dopełniona animacją Łukasza Gryndy i Łukasza Kujawskiego oraz instalacją dźwiękową Gerarda Lebika. W czasie wernisażu koncert na żywo grany do animowanych Linii Rytmicznych przez Grupę Rdzeń 69 (Piotr Lutyński, Adam Rzepecki, Zbigniew Libera, Ewa Malas-Libera, Fryderyk Lutyński i Grzegorz Kosowski).
2023, Notes ryski, Łotewskie Muzeum Narodowe, Ryga, Łotwa. Łotewska kontynuacja wystawy Notes ryski w Muzeum Sztuki w Łodzi z lat 2020–2021. Piękny powrót Szpakowskiego do miejsca, gdzie mieszkał z rodziną i studiował architekturę. Tam też zanotował pierwsze Linie rytmiczne w notatnikach, do których twórczo powracał do końca życia. Notatniki z lat 1900–1910 wraz z końcowymi rysunkami tuszem na kalce z lat 1920–1950, projektami użytkowymi i twierdzeniami geometrycznymi były oglądane w ryskim Muzeum Narodowym przez ponad 19 000 osób.
WYSTAWY GRUPOWE
1979–1992
Wystawy przygotowane przez Muzeum Sztuki w Łodzi:
1979, Polish Photography 1839–1979, International Center of Photography, Nowy Jork, USA
1983, Présences Polonaises, l’art vivant autour du Musee de Lodz, Centre George Pompidou, Paryż, Francja
1989, Konstruktivizmus Lengyelországban (Polski konstruktywizm), Magyar Nemzeti Galériában (Galeria Narodowa) w Budapeszcie, Węgry
1991, Kolekcja sztuki XX wieku w Muzeum Sztuki w Łodzi, Galeria CBWA Zachęta, Warszawa
1992, Muzeum Sztuki w Łodzi 1931–1992, Musée d’art contemporain, Lyon, Francja
1996–2015
1996, Vonal, Ernst Múzeum, Budapeszt
1999, Niekończąca się linia, Muzeum Sztuki Reduktywnej, Świeradów Zdrój
1999, multimedialna kolekcja Galerii Wymiany Józefa Robakowskiego, BWA Zielona Góra
2000, Autoportrety, BWA – Galeria Grodzka, Lublin
2001, Postawy – szczególne powołanie artysty, BWA – Galeria Grodzka, Lublin
2002, Europe – Concrete – Reductiv, Hünfeld, Niemcy
2003, Europe – Concrete – Reductiv, Muzeum Architektury we Wrocławiu
2003, Labirynt – Galeria Labirynt 2 prezentuje współczesną sztukę polską, UH Galleries – Art and Design Gallery, University of Hertfordshire, Hatfield, Anglia
2004, Labirynt – Galeria Labirynt 2 prezentuje współczesną sztukę polską, Folly Gallery, Lancaster, Anglia
2004, Labirynt – Galeria Labirynt 2 prezentuje współczesną sztukę polską, BWA – Galeria Stara, Lublin
2006, Les Avant-gardes polonaises. Dialogues historiques depuis Malévitch, Musée Matisse, Le Cateau-Cambrésis, Francja
2006, Inteligibilna sztuka bez gwałtu, Atlas Sztuki, Łódź
2006, Fotoobrazy. Gest plastyczny w fotografii, Muzeum Sztuki w Łodzi
2007, The Intelligible Non-Violent Art, Kunststation Klein-sassen, Hofbieber-Kleinsassen, Niemcy
2007, The Intelligible Non-Violent Art, The Israel Museum, Jerozolima, Izrael
2007, Prawie 100 lat sztuki awangardowej w Polsce – medium: fotografia, Muzeum Sztuki Współczesnej w Radomiu
2011, Ornamentika – szerialitás / Ornament – Seriality, Vasarely Múzeum, Budapeszt, Węgry
2012, Front Wschodni, Atlas Sztuki, Łódź
2012, Inventing Abstraction, 1910–1925, Museum of Modern Art, Nowy Jork
2016, Muzeum Rytmu, Muzeum Sztuki w Łodzi
2016, Sztuka szuka IQ, Narodowe Forum Muzyki, Wrocław
2017, Grounding Vision, Miguel Abreu Gallery, Nowy Jork
2017, &, Muzeum Sztuki w Łodzi
2017, Superorganizm. Awangarda i doświadczenie przyrody, Muzeum Sztuki w Łodzi
2017–2018, Wyobraźnia i rygor, Kolekcja Grażyny i Jacka Łozowskich, Muzeum Miejskie Wrocław
2018, Abstrakcja.pl, Muzeum Sztuki, Ołomuniec, Czechy
2019, Formy i liczby, Galeria ASP, Kraków
2020–2021, Imperatyw, Galeria Miejska, Wrocław
2020–2021, Notes Ryski, Muzeum Sztuki w Łodzi
2022, Amerykańska zabawa – portrety wielokrotne, BWA Katowice, Atelier 34 Muzeum, Bruksela, Belgia
2022, Sanatorium dźwięku, Sokołowsko
2023, Kowalscy muszą odpocząć. Wystawa o Pafawagu i czasie wolnym, BWA Wrocław.
FILMY O TWÓRCZOŚCI WACŁAWA SZPAKOWSKIEGO
1992, Nieskończoność linii – Wacław Szpakowski, reż. Józef Robakowski, scen. Janusz Zagrodzki, muz. Zbigniew Bargielski, 12 min. (z interpretacją muzyczną ośmiu rysunków: A6, A12, B5, B9, C1, D9, F2, F5)
1992, Maciej Walczak, Klip dla Wacława Szpakowskiego, 3,20 min., produkcja własna autora, kolekcja Galerii Wymiany
PRACE INNYCH ARTYSTÓW DEDYKOWANE WACŁAWOWI SZPAKOWSKIEMU
1998, Beat Zoderer, Instalacja ścienna w hołdzie Wacławowi Szpakowskiemu, wełna, gwoździe w ścianie, 236 x 236 cm, Galerie Sztuki Współczesnej BWA Wrocław – Galeria Awangarda
2004, Jerzy Olek, Bezwymiar iluzji. Mapy rozmaitości, Muzeum Miejskie Wrocławia – Arsenał Miejski, wystawa zadedykowana Theo van Doesburgowi, Wacławowi Szpakowskiemu, Solowi LeWittowi i Zdzisławowi Jurkiewiczowi
2006, Michał Jakubowicz, Między liniami, wystawa i performans poświęcone Wacławowi Szpakowskiemu, Galeria 2 Piętro, kamieniczka „Małgosia”, Wrocław
2013, Kama Wybieralska i Katarzyna Zmyślona, projekt rzeźby dla mokotowskiego ronda Aleksandra Żabczyńskiego (1900–1958) – przedwojennego aktora amanta. Zaplanowane na arkuszach blachy perforacje nawiązują do twórczości Szpakowskiego.
2009/2010, Andrzej Burmecha, Prezentacja artysty – Wacław Szpakowski, animacja rysunku F3, Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa, Głogów
NIEZREALIZOWANY PROJEKT POŚWIĘCONY WACŁAWOWI SZPAKOWSKIEMU
1997, Prof. Olgierd Czerner, były dyrektor Muzeum Architektury we Wrocławiu, zgłosił w lutym na łamach lokalnej prasy pomysł ułożenia „nieskończonej linii” Szpakowskiego z kostek brukowych. Projekt miał szansę realizacji w związku z remontem nawierzchni wrocławskiego Rynku. Jedna z Linii rytmicznych, ułożona w zachodniej części placu, byłaby dobrze widoczna z wieży kościoła św. Elżbiety. Pomysłu, niestety, nie zrealizowano.
Opracowała Barbara Baworowska (red. EŁ)
PRAWA AUTORSKIE ZASTRZEŻONE – COPYWRIGHTS RESERVED